به یاد شمع رویت همچنان پروانه میسوزم                   تورفتی من به جایت اندر این کاشانه می سوزم

گهی آیم کنار قبر تو دیده گریان                               گاهی از مهربانی های تو در خانه میسوزم

بگو مادر هنوز یادی از ما میکنی یا نه ؟            درون خاک تیره وا عزیزا میکنی یا نه؟

به هر دردی که گشتم مبتلا کردی مداوایم            غم بی مادری را هم مدوا میکنی یا نه؟

شد فصل بهار و شدم از غصه هلاک      دارم جگری کباب و چشمی نمناک

گلها همه سر ز خاک بیرون کردند         الا گل من که سر فرو برده به خاک

معراج حسین و قتلگاه ایست اینجا    سرچشمه جویبار ماه است اینجا

بر غربت گل خدا گواه است اینجا    مرغان حرم بال بخون می سایند